- külüf
- is. Dağ, qaya dibində oyuq yer, balaca mağara. Ay Pası, kafir çoxdan bizim yuxarı qayanın külüfündə yaşayır. S. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
kuluf — 1. is. Divarın, hasarın altından su axmaq üçün açılan deşik, dəlik. Qulu rütubətdə ölümün pəncəsində çapalayır, . . tezcə sürünüb kəhrizin kulufuna girir. S. R.. 2. is. dan. Tənə, sərki. Kuluf vurmaq – bax kuluflamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kuluf — (Bərdə) mənbə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti